Rocamadour - Moulin du Saut via de Dolmen de Magès
Op een vroege Zondagmorgen zijn we vanuit Laval vertrokken opweg naar Rocamadour. Hier zullen we onderin het dal van l'Alzou de auto's parkeren en vertrekken voor een lange wandeltocht langs o.a. Moulin du Saut. We rijden Rocamadour aan over de D673 en slaan rechts af l'Hospitalet in. Na een paar honderdmeter gaan we rechts van de weg even stilstaan om te kunnen genieten van het uitzicht op Rocamadour.
Zo vroeg in de morgen op deze herfstdag wordt Rocamadour door de opkomende zon prachtig in de spotlite gezet. De stad is gebouwd op een rots midden in de Causse de Gramat, een uitgestrekt kalksteenplateau en onderdeel van de Causses du Quercy. Boven op de rots ligt een burcht. Via een slingerend pad (of een lift voor de mindervaliden) kan men het heiligdom bereiken, een reeks van kapellen met fresco's en een kerk. Via een trap, waarin vele fossielen van mariene herkomst zichtbaar zijn, komt men onderaan de berg. Daar ligt het zeer toeristische stadje met zijn nauwe straatjes.
Rocamadour in volle glorie op een mooie Zondagmorgen in Oktober 2012.
Tussen de stad en de burcht in liggen zeven heiligdommen aan de Parvis des Églises, te bereiken door een trap met 223 treden, of een lift.
- Porte du Figuier, poort uit de 13de eeuw
- Grand Escalier, trap met 223 treden
- Porte du Fort, geeft toegang tot de Enceinte sacrée, het heilige binnen de muren
- Parvis des Églises, met de zeven heiligdommen o.a.:Basilique St-Sauveur
- Basiliek de Chapelle Notre-Dame, wonderkapel
- drie kapellen: St. Jean-Baptiste, St. Blaise en Ste. Anne
- Église St-Amadour
- Chapelle Notre-Dame, met de Zwarte Maagd
- Chapelle St-Michel
- Buitenmuur
- Musée d'Art sacré Francis-Poulenc, gewijd aan de componist Francis Poulenc die tijdens zijn bezoek aan Rocamadour in 1936 Litanies à la Vierge noire de Rocamadour componeerde. Het museum heeft een schatkamer.
We zijn aangekoen op de parking onderaan de bebouwing van Rocamadour. we maken ons gereed voor vertrek van een wandeltocht over bijna 19 Km. over de Causse en door de kloof die de rivier L'Alzou heeft uitgeslepen in het kalksteenplateau.
We kijken tegen de reusachtige muren van de Sint Heiland Basiliek, gebouwd in de 12e eeuw. De Sint Heiland Basiliek is het grootste sanctuarium van Rocamadour en is in 1913 tot basiliek verheven door Pie X.
Hoger op de rotsen ligt het kasteel. Het kasteel is gedeeltelijk verborgen achter de vestingsmuren van de vroegere 14e eeuwse burcht. Dit gebouw is de woning van de bisschoppelijke missionarissenen van de bedevaarts kapelanen.
Rocamadour - Lot
Onder het chateau treffen we het abdijpaleis aan. Het is het westelijk gedeelte van het vroegere paleis van de bisschoppen van Tulle, met een ronde toren en een peperbus van 39 mtr. hoog, gedurende de laatste restauraties van de 19e eeuw opnieuw opgebouwd.
Het dal van l'Alzou zit ook vol met geheimen, we hopen er vandaag een aantal tegen te komen.
Als u vanuit Rocamadour onder de lage Poort aan de voet van de oude stad Amadourienne door loopt komt u in het dal van l'Alzou. In deze buurt werd een put gegraven, Puit des Anglais. De put en zijn naamsteen liggen langs de oever van l'Alzou en is goed bereikbaar. Tevens bouwde men hier de Roquefraîche molen, deze dateert uit de twaalfde eeuw, en zijn uitkijktoren is nog geheel intact.
Zicht op de westgevel van het abdijpaleis in Rocamadour.
Op de top van de kliffen bij Rocamadour steken de vestingsmuren van het kasteel hoog boven de Sint Heiland basiliek uit.
Vanuit het dal van l'Alzou zien we langs de D32 Le Pigeonnier de Laguille. Deze duiventorens zijn veel te vinden op de hoogvlaktes, en zijn ooit gebouwd om duiven te lokken zodat hun mest kon worden opgevangen en later kon worden verspreid op de arme gronden van de causses.
Het dal van l'Alzou zit ook vol met geheimen en stukken historie.
U loopt vanuit de stad onder de lage poort door en komt aan de voet van de oude stad Amadourienne,hier stroomt loopt Alzou in de buurt die plek werd een put gegraven, de Puit des Anglais en bouwde men de Anglais Roquefraîche molen, die dateert uit de twaalfde eeuw, met zijn uitkijktoren nog geheel intact.
We steken l'Alzou over iets voorbij Le Pigeonnier de Laguille, de duiventoren tegenover Rocamadour langs de D32. We volgen hier de GR46 en gaan beginnen aan de klim richting de causse.
We lopen op de GR46 en komen langs een oude kleine woning die onderaan de rotswanden is gebouwd. Aan één van de bijgebouwen hangt deze speciaal vorm gegeven lamp aan de gevel.
Een Duitse volbloed gekruist met een Belgische Stier wat moet dat worden in Frankrijk ?
Vanaf de GR46 kijken we in het stroomdal van l'Alzou. Later deze week zullen we via het wandelpad door het stroomdal een nieuwe wandeling starten.
We zijn al een flink stuk omhoog richting de Causse als we rechts van ons zicht krijgen op Rocamadour. We zien het pelgrimsstadje hangen aan de rotwanden, een fatastisch gezicht. Op de achtergrond ligt l'Hospitalet.
Ook tijdens deze wandeling komen we langs prachtige natuur. We zijn hier in de hefst, de bossen zijn nog realtief groen van kleur, en niet geheel in de herfstkleuren wat eigenlijk wel opmerkelijk is voor deze tijd van het jaar.
Ines, Anja en Marjon komen aan op de causse ten zuiden van Rocamadour. We lopen op een hoogte van ongeveer 260 mtr. en komen uit het dal wat op een hoogte van ongeveer 130 mtr. ligt.
Even ons steentje bijdragen.
We naderen Le Cloup, een natuurlijke plooi in de aardkorst van ongeveer 40 mtr. diep. Aan de rand van Le Cloup liggen ook Dolmen die we even gaan bezoeken.
Ook de wat modernere versie van de oude borie is aanwezig op de causse. een oude carrosserie van een vrachtwagen wordt hier gebruikt als schapen hok.
Recht van het wandelpad ligt op de Causse de Quercy een Cazelle. Al wandelend door de Lot zult u her en der verspreid in het landschap kleine van gestapelde stenen gebouwde hutten zien, die "Cazelles" worden genoemd. Hun oorsprong is te danken aan het feit dat men de velden op deze kalkstenen hoogvlaktes van stenen wilde ontdoen om ze in cultuur te kunnen brengen. Zij namen dus in aantal toe naar gelang de landbouw zich ontwikkelde en nieuwe gronden werden ontgonnen.
Le Cloup - Causse de Quercy.
Le Cloup - Causse de Quercy.
We staan bij de Dolmen de Magès, aan de zuidelijke rand van Le Cloup. Om dit te kunnen zien moet u even links van het parcours afwijken. Het is zeker de moeite waard om dit uitstapje van een paar honderd meter te maken. Een hunebed of dolmen is een megalithische (Grieks: mega = groot, lithos = steen) steenkamer uit de prehistorie die bestaat uit staande draagstenen, overdekt door platte dekstenen.
Uitzicht op de Causse de Quercy in de richting van Couzou.
We passeren op de Gr 46 aan onze linkerhand een oude grot. Te hoogte van deze grot begint een afdaling richting de D32, hier loopt de GR46 verder langs deze departementale weg. Wij gaan na de afdaling links en lopen via een by-pas langs het Bois de la Pannonie.
We lopen door een kleine kloof in het landschap van de Causse de Quercy richting Fouysselaze. Het is een prachtig mooi stukje natuur waar we hier doorhen wandelen.
Landschap langs het wandelpad nabij La Borie de Pierre.
We lopen een klein stukje over de D39 en slaan bij het eerste pad links af. We lopen terug richting de Vallée de l'Alzou. we lopen hier in een draille. een pad wat werd gebruikt om de kuddes met schapen vanuit de dalen naar de hoogvlaktes te geleiden. Deze drailles zijn veelal aan weerszijde voorzien van een gestapelde stenen muur om zo de schapen door een gang te laten lopen. Hier op de Causse de Quercy zien we het verschijnsel terug wat eigenlijk zijn oorsprong vond in de Languedoc.
Vanaf de draille krijgen we links even een doorkijkje in de bossages en kijken uit over het landschap op de causse. We kijken hier in de richting van Fouysselaze, een boeren nederzetting in het landschap ten zuiden van Rocamadour.
We zijn op de t-splitsing nabij Cufelle. Volgens een aantal beschrijvingen zou hier een paar honderd meter verderop een Belvédere zijn. Wij zijn hier op onderzoek geweest en zijn na honderd meter ver te hebben gelopen het kleine pad rechts ingeslagen. Na een korte klim komt u hier op een verhoging aan de rand van de gorges. Helaas is het uitzicht hier niet goed meer en hebben de bomen het uitzichtpunt verdrongen. Bij de t-spliting dus niet rechtdoor maar vanaf de D39het pad volgen richting de Moulin du Saut en Granouilat.
Hier rechts-af het pad in richting de Moulin du Saut. Dit ongeveer2 km lange pad over de causse, door de drailles is een prachtig wandelpad met vele mooie uitzicht momenten.
Anja is even in dromenland en lijkt de energie uit de lucht te willen plukken. Straling van de Zwarte Madonna ?
Als we halverwege het pad zijn hou ik ineens even de adem in, links van mij zie ik in het hoge gras en tussen de bomen door een Vos rondlopen. We blijven stokstijf staan met z'n allen en genieten van het schouwspel. De vos gaat op een hogere steen zitten en gaat zich uitgebreid zitten te wassen. Als we ook maar één beweging maken heeft hij ons in de gaten en gaat er vandoor.
Links van ons ligt een open plek in de struiken, we zijn aangekomen bij Granouilat, een oude grange met landerijen er omheen. Vanaf dit punt heeft u een prachtig uitzicht op de causse richting Blanat.
Granouilat - Lot
Landschap op de causse nabij Granouilat. De grond is kalkgrond, poreus, met als gevolg dat water snel wegzakt in de bodem. De vegetatie op de hoogvlakte heeft moeite zich te handhaven, met name in de droge hete zomers. Toen meer bos gekapt werd om daar landbouwgrond van te maken bleek al snel dat dit niet veel meer opleverde dan een versnelde verwoestijning van de omgeving. De armetierige kromme eikjes op de Causses hebben een duidelijke functie in het vasthouden van water, in het leefbaar houden van de omgeving. Het water heeft het gebied gevormd. De rivierdalen zijn duidelijk zichtbaar uitgeslepen. Maar ook zijn er de onderaardse rivieren, rivieren die in de grond verdwijnen om een eind verder weer boven te komen.
Terug ? neeehhh we gaan verder we gaan opweg naar Moulin du Saut.
Granouilat - Lot
Het gebied ligt op een kalkhoogvlakte, de Causse. Het is een heuvelachtig landschap dat doorsneden wordt door de diepe rivierdalen van de Lot en van de Célé. Het is een arme streek, met onder meer als gevolg dat de dorpen op vrij grote afstand van elkaar liggen. In heel het gebied wonen slechts zo’n 25.000 mensen.
Iets voordat we Le Pannonie zouden bereiken slaan we scherp linksaf (bijna 180 graden om) en lopen dwars over de causse langs St.Cyr. Het pad maakt op een gegeven moment een haakse bocht naar rechts bij Pech de Grammont en nog een keer haaks naar links. We staan nu op een hoogte van 328 mtr. en gaan beginnen aan de afdaling naar het dal van l'Alzou.
Vanaf de causse bij Pech de Grammont uitzicht op Blanat aan de overzijde van de Gorges de l'Alzou.
We staan nu bij La Méjancerie bas, een parking en een picknick plaats. Vanaf deze plek, die vanaf Gramat en Lauzou met de auto te bereiken is, en te voet over de GR6 lopen we het laatste stukje van de afdaling naar de Moulin du Saut op.
Vanaf deze plaats is ook een korte rondwandeling te maken via Moulin de Tournefeuille en Moulin du Saut. Het is een korte rondwandeling van ongeveer 6 KM. U ziet hier ook de St.Jacobsschelp onder op de paal. De Sint Jacobsschelp wordt vaak gebruikt door bedevaartgangers die het bedevaarts oord Santiago de Compostella bezoeken, waar men vermoedt dat het graf het de heilige Jacobus zich bevindt. Veel bedevaartgangers dragen de jacobsschelp (met de sluiting naar boven) om herkenbaar te zijn als bedevaartganger. De schelp wordt als ornament gebruikt op alle gebouwen langs de bedevaart routes die uit alle richtingen de stad in lopen. Maar ook voor bedevaartgangers belangrijke kerken en andere gebouwen zijn te herkennen aan de schelp als ornament.
De Jacobsschelp of Sint Jacobsschelp is een Christelijk symbool en is het symbool van de heilige Jacobus. Sinds de middeleeuwen staat de schelp symbool voor de heilige Jacobus. De legende over het ontstaan van de symboliek rond de heilige Jacobus en de schelp kent verschillende verhalen die elkaar ook soms tegen spreken. Zo wordt er gesproken over Jacobus die uit zee komt toen hij een drenkeling redde en helemaal bedekt was met dit soort schelpen. Een ander, veel vaker voorkomend, verhaal is dat Sint Jacobus in zijn graf bedekt was met de schelpen. De symboliek van de schelp in het algemeen gaat verder terug. Er zijn afbeeldingen van schelpen bekend die uit de Romeinse tijd dateren. Daar stond de schelp symbool voor geboorte en wedergeboorte.
Door de bomen heen zien we de rotswanden van de Gorges de l'Alzou. Wij zullen ongeveer een 100 mtr. afdalen richting de Moulin du Saut.
Langs het wandelpad naar de Moulin du Saut staan deze informatie zuiltjes, u komt ze op diverse plaatsen in de kloof tegen op punten waar iets moois is terug te vinden. Door het oog kijkt u op het landschap of monument.
Op de kop van de paal ziet u het nummer die aangeeft dat hier ook een rondwandeling langs deze palen mogelijk is. Op het Office de Tourisme in Rocamadour is her informatie over te verkrijgen.
We komen in de buurt van de ruines van de Moulin du Saut. We steken hier de brug over l'Alzou over en beginnen aan het laatste stukje pad naar de molen.
Vanuit het dal van l'Alzou kijkt u nu loodrecht omhoog langs de rotswanden naar het mooie zonnige weer op de causse. Even verlangen we terug naar dat heerlijke zonnetje boven, maar wij lopen door een dal met heel veel historie.
De laatste meters voordat we Moulin du Saut bereiken.
Moulin du Saut & Vallée de l'Alzou
Het voornaamste belang van deze lokatie, in het dal van de Alzou en Ouysse ligt in de diversiteit van de fauna, flora en de natuurlijke schuilplaatsen van o.a. vleermuizen en andere dieren. Sommige soorten zijn zeldzaam geworden, zoals de otter en vleermuizen. Het is om deze reden dat de lokatie werd geclassificeerd als zeer kwetsbaar natuurgebied door het departement Lot en Het Parc Naturel Regional des Causse du Quercy.
We lopen de rüines van Moulin du Saut binnen en zien de resten van een gigantisch bouwwerk boven en naast de de Alzou. We kijken hier even op de bovenste verdieping van de oude molen rond., De molen is gebouwd in de 16e eeuw en door een brand in 1925 volledig verwoest. Wij besluiten om op deze plek maar eens even te gaan lunchen, we gaan even opzoek naar een geschikte plaats voor de picknick.
Bovenbouw van Mouiln du Saut.
De broodoven van de molen is aan de bovenzijde gesitueerd. Dit duid erop dat in vroeger tijden de woning van de molen aan de bovenzijde was gevestigd, en dat er vanuit La Pannonie en Lauzou bevoorrading zou hebben plaatsgevonden.
Bij de entrée van de molen aan de bovenzijde ligt één van de oude molenstenen van Moulin du Saut. Voor ons een mooie plek om even te kunnen gaat eten.
De ruines van Moulin du Saut zijn gerestaureerd en met de restauratie heeft men er rekening mee gehouden dat dit een prachtig wandelmonument zou kunnen zijn of worden. Het wandelpad is tijdens de restauratie dan ook dwars door de ruines van Moulin du Saut aangelegd.
Moulin du Saut - Vallée de l Alzou
Moulin du Saut - Vallée de l'Alzou
Ines en Marjon genieten van hun lunchpakket bij de ingang van de molen.Volgens mij smaakt die baquet van Gwen wel goed ?
We zien hier de bovenste dam in de bedding van l'Alzou. De rivier die tegenwoordig veel droog staat kan in natte periodes nog bulderen van het water. Het zal dan hier een heel ander gezicht zijn. Door het enorme hoogteverschil in de rivier is hier op deze plek de molen gebouwd. Het water kan vanaf verschillende niveau's diverse molenstenen aandrijven. Op de foto links is het bovenste stroomkanaal zichtbaar naar de ingang van de watermolen.
Vanuit een voormalig raamkozijn kijken we loodrecht naar beneden in het dal van l' Alzou. vroeger stortte het water zich hier via een waterval met donderend geraas naar beneden alvorens het verder stroomde richting Rocamadour.
Een kijkje in één van de vertrekken op de bovenverdieping van het hoofdgebouw van Moulin du Saut.
Het wandelpad verbindt nu ook de diverse ruimte van de oude molen. Het is mogelijk gemaakt om zoveel mogelijk vertrekken van de ruine te kunnen bezichtigen
We zijn boven in het hart van de molen aangekomen en kijken nu van boven naar beneden door de hele molen heen. In het midden de oude trappen die deel uitmaken van het wandelparcours door de molen.
Via de trappen zakken we dieper het gebouw in, gedeeltelijk door oude gangen en smalle passages.
In de gangen van Mouiln du Saut. We kijken omhoog tussen de verschillende vertrekken door.
Reusachtige gewelven dragen de constructie van Moulin du Saut.
Via de originele trappen dalen we af in het hart van de molen.
Diana, Marjon en Laika komen omlaag en zijn opweg naar de balustrade waar we uitzicht krijgen op de rivierbedding en de nu droge waterval.
We passeren een aantal van deze gewelven in diverse ruimtes van de ruïnes van Moulin du Saut. Het is echt mooi gemaakt, het wandelpad slingert zich door de gebouwen van Moulinn du Saut richting de bedding van de rivier.
De uitgang van het molengat. Normaal gesproken bulkt hier het water naar buiten wat de schoepen van het rad heeft gepasseerd. Nu staat alles droog en is er geen druppel water te bekennen.
Van beneden naar boven zie we de verschillende niveau's in Moulin du Saut. En de ruimtes waar vroeger meel werd gemalen zaten ook diverse glijgoten en hijs werktuigen om de zakken met meel te kunnen afvoeren.
Langzaam maar zeker naderen we het laagste niveau van de Moulin du Saut. We lopen hier richting de bedding, die links van het gebouw zichtbaar is geworden.
Vanuit de molen kijken we langs de rotswanden van de Vallée de l'Alzou omhoog en zien dat het boven nog steeds prachtig weer is. We gaan de ruine van Moulin du Saut verlaten en zetten koersen naar de resten van de volgende molen.
Achterom kijken zie we de onderzijde van het gigantische bouwwerk in de Vallée de l'Alzou. Deze vallei is zeker een bezoek waard, en is niet alleen via een lange wandeling te bereiken, maar ook zoals we eerder noemde via de parking vanaf Lauzou.
Een laatste blik op Moulin du Saut, een ruïne van een oude watermolen die door zijn omvang en ligging grote indruk achterlaat. Een knap staaltje bouwkunst ver weg uit de bewoonde wereld.
We lopen door de bedding van l'Alzou en komen uit op een grote open plaats. Vanaf deze locatie heeft u een mooi uitzicht op de rotswanden van het kloofdal.
De rivierbedding van l'Alzou.
We lopen over mooi paden links en rechts van het dal van l'Alzou. Op een aantal plaatsen is in de diepe delen van de bedding nog water te zien. Veelal is dit bij een passage langs één van de rostwanden.
We komen langs het wandelpad weer de signalen tegen dat we hier op een GR wandelpad lopen. Deze signalen die wandelaars helpen om op het juiste pad te kunnen blijven lopen worden aangegeven in een wit/rood signaal op boom,steen of paal en soms met het nummer van het pad erbij.
Opweg over de GR6B naar Moulin de Tournefeuille in de Vallée de l'Alzou.
Moulin de Tournefeuille. We zijn aangekomen bij de tweede ruïne in deze vallei en lopen op het punt waar de twee wandelpaden vanaf de parking bij Moulin du Saut bij elkaar komen.
Moulin de Tournefeuille.
Deze ruïne zijn de resten van een 18e eeuwse watermolen die in 1933 door brand is verwoest.
Rond de Moulin de Tournefeuille ligt een majestues keteldal met stijl oplopende rotswanden.
De waterloop van l'Alzou heeft zich een weg om de molen heengebaand en stroomttegenwoordig achter de molen langs. het water kiest zonder geleiding toch altijd de weg van de minste weerstand. Het oude stroomgat van de watermolen is nog goed te zien.
We vervolgen onze weg door de vallei en genieten van de prachtige natuur hier in het dal van l'Alzou. We volgen het pad onder langs de kliffen en maken hier een grote lus in het landschap. Op de kliffen staat dit kruis, zeer waarschijnlijk ter nagedachtenis aan een persoon die hier een val niet heeft overleefd.
Cirque Oppidum - Gorges de l'Alzou.
Cirque Oppidum - Gorges de l'Alzou.
We dalen weer af en komen volgens de kaart (IGN 2136-ET) weer langs de rivier te lopen.
Terug op rivier niveau van l'Alzou, ook hier nabij Moulin la Mouline staat nog water in de rivier. water wat is achtergebleven na de laatste natte periode waarin er water door de rivier heeft gevloeid.
Langs het wandelpad komt u op een paar plaatsen deze ronde stalen ketels tegen. Deze ketels zijn een overblijfsel van de Duitse legers uit de Tweede Wereldoorlog. In deze stalen ketels werd houtskool gemaakt. In het gebied was in die tijd een groot tekort aan dit produkt. Het gaat om een bewerking waarbij hout wordt verhit op een zodanige wijze dat slechts een beperkte hoeveelheid zuurstof kan toetreden. Het grootste deel van het hout verbrandt dan niet en de vluchtige bestanddelen ontwijken. In tegenstelling tot hout dat uit complexe molecules bestaat, is houtskool nagenoeg zuiver koolstof. Het is dus een veel gelijkmatigere stof dan hout en het brandt beter. Het is droog op zichzelf, terwijl hout dikwijls water bevat in de vorm van sap. Het heeft ook een grotere oppervlakte als het tot poeder vermalen wordt, hetgeen met hout niet mogelijk is. Houtskool komt chemisch dicht bij steenkool of steenkoolcokes of turfcokes. Circa 1000 jaar voor Christus werd houtskool al op grote schaal toegepast om ijzer te winnen uit ijzererts.Pas veel later werd overgeschakeld op het betere steenkool en nog later op steenkoolcokes. De constructie waarin houtskool werd bereid, heet een meiler. Voor de bereiding van 1 ton houtskool was wel 5 tot 8 kuub hout nodig. Houtskool werd veelal als brandstof gebruikt maar de afgevende eigenschap leent zich ook voor artistieke doeleinden als tekenen.
We staan op het punt om de river over te steken, dit vergt uiterste concentratie ? Maar waarom nemen jullie niet die boom dames, dan houden jullie zeker droge voeten !
Niet luisteren hè, maar ik heb droge voeten !
Onderweg komen we veel mooie planten en hier en daar nog bloeiende struiken tegen. Ook paddestoelen, zij het soms hele fragile kleine soorten staan langs het wandelpad.
Na het Oppidum volgt het pad een zuidelijke koers en passeerd rotspartijen die loodrecht in de rivier staan. Het is een prachtig stukje natuur hier. We maken ons op voor een klim langs een hoger gelegen rotswand, het pad is wat drassig en moeilijk begaanbaar.
In fijn gezelschap en zoals altijd weer veel plezier tijdens de wandeling door de Vallée de l'Alzou nabij Rocamadour.
Het parcour ligt er hier bij het verlaten van de Cirque Oppidum nu niet echt florisant bij. Er hebben hier boswerkzaamheden plaatsgevonden en het pad is nog niet in goede staat teruggebracht. Dit wordt ff klefferen door de bagger.
Hetl pad loopt nog even flink omhoog en eindigd zo te zien in een opning onder de rotswanden.
Grotte - Vallée de l'Alzou
Na de grot wacht ons een leuke verrasing, het pad is door de boswerkzaamdheden voor ons weg gehaald en wij staan boven bij de grot ! Dan maar een alternatieve afdaling over het losse puin en de losse bosgrond er zit niets anders op. We naderen Moulin la Mouline, de derde ruïne van een oude watermolen in deze vallei.
Voor ons liggen de resten van de oude watermolen La Mouline. De eerste steen van deze watermolen werd eind 12e eeuw gelegd door herders uit Gramat. Zijn waren in tijden van ziekten onder de schaapskuddes werkloos en zochten hun vertier in het produceren van meel in de Vallée de l'Alzou.
Vanaf het wandelpad kijken we in het hoofdgebouw van de oude watermolen. Het dak is niet meer aanwezig op deze molen.
Moulin de la Maline - Vallée de l'Alzou
Het naamschild van de molen is nog intact, de naam is nog redelijk goed te lezen.
Deze molen staat nog gedeeltelijk boven de rivierbedding. Bij hoogwater in de river zal hier het water nog door de watergang stromen.
De plateaus rondom deze gorge zijn weids en indrukwekkend. In de zomers is het er snikheet en de winters zijn streng en waait er een hevige wind. Het landschap herbergt Oostenrijkse dennen en middeleeuwse bossen (zomereiken, beuken en grove dennen). Tevens groeien er jeneverbesstruiken en komen er distels en lavendel voor. De Causses zijn een groep van kalkplateaus in het Centraal Massief (700-1,200 meter) gelegen in verschillende Franse departementen. In de Languedoc-Roussillon liggen de Causses dichtbij Milau. In het noordwesten liggen de plateaus in de Limousin, Quercy en de Périgordhoogvlakten en ten oosten van de Aubrac en de Cevennen. Ook zijn er Causses. In 2011 werden de Causses net als de Cevennen opgenomen door UNESCO op de werelderfgoedlijst als Mediterraans agro-pastoraal cultuurlandschap.
Resten van Moulin de la Mouline in het dal van l'Alzou.
We lopen in een kleine lus even voorbij Moulin la Mouline, het pad maakt hier weer de overstap naar de noordelijke oever van l'Alzou. Deze oorspronkelijk 12e eeuwse brug is al meerdere keren weggespoeld geweest door de kracht van het water in l'Alzou. De laatste versie dateert nu uit 1969 en is iets lager als de oorspronkelijke versie.
Moulin de Sirogne is de volgende molen in de rij molens langs de Alzou. Dit dal moet vroeger uit zijn voegen zijn gebarsten door all bedrijvigheid die er heeft plaats gevonden.
Moulin de Sirogne.
Resten van de begin 13e eeuw gebouwde molen liggen nu voor het grijpen voor de natuur. Sommige delen worden door klimplanten, varen en mossen totaal overgroeid. Dit proces zal zonder ingrijpen de ruïne op langere termijn gewoon doen verdwijnen.
Ruïne Moulin de Sirogne - Vallée de l'Alzou
Op deze foto is mooi te zien hoe met leisteen de daken trapsgewijs, en dan ook nog vaak rond of vierkant van vorm, op elkaar werden gestapeld. Het geheel vormde een sterk en waterdicht dak voor woonhuizen en andere bouwwerken.
We komen aan bij de passage van Roc Fraucat, een enorme rotswand van ongeveer 175 mtr. hoogte die de rivier een gigantische lus heeft laten slijpen in de hoogvlaktes van de Quercy. Het dal is hier ook wat breder en er is wat meer licht, dit laat de omgeving direct wat vriendelijker ogen.
Passage Roc Fraucat - Vallée de l'Alzou
Passage Roc Fraucat - Vallée de l'Alzou.
Zodra we deze grote lus in de Vallée de l'Alzou zijn gepasseerd komen we in het laatste deel van de wandeling terecht. Maar eerst gaan we deze lus ronden en de laatste ruïne van de molens langs de Alzou passeren.
Links van ons ligt in de brede bedding van l'Alzou Moulin de Bougelou. Deze molen is de laatste in de rij van watermolens die wij vandaag zijn tegengekomen. Het is zeker de moeite waard om het dal van l'Alzou een te bezoeken en de ruïnes met eigen ogen te kunnen aanschouwen.
De rivierbedding van l'Alzou bij Roc Fraucat. Bovenin langs de rotswanden zien we een constructie die vallend gesteente moet tegenhouden.
Passage Roc Fraucat - Vallée de l'Alzou.
Passage Roc Fraucat - Vallée de l'Alzou.
Passage Roc Fraucat - Vallée de l'Alzou.
Passage Roc Fraucat - Vallée de l'Alzou. We zijn Roc Fraucat gepasseerd en zetten in het laatste deel van deze wandeling koers naar Rocamadour. We zullen uitkomen bij de brug over l'Azou die in de D32 is gelegen.
Ter hoogte van een groot parkeerterrein en een terrein voor dagrecreatie krijgen we Rocamadour weer in het vizier. We kunnen terugkijken op een werkelijk prachtige wandeling. Een tocht door mooie en vooral ook afwisselende natuur met vele hoogtepunten.
In Rocamadour passeert ook één van de pelgrimspaden.De wegen naar Compostela zijn door Unesco opgenomen als Werelderfgoed. Zij bieden de wandelaars een 'andere' manier om hun vakantie te beleven. Doordat wandelen en spiritualiteit gecombineerd worden, betekenen deze bedevaartswegen zowel een ontmoeting met anderen als met zichzelf. Drie wegen of routes trekken door Midi-Pyrénées: de 'Chemin du Puy' (Via Podendis), de 'Chemin d'Arles' (Via Tolosana), en de 'Chemin du Piémont Pyrénéen'
Rechts boven ons ligt het kleine maar zeer fraaie l'Hospitalet. Vanaf de terrassen in de dorpje heeft u een werkelijk prachtig uitzicht op de Vallée de l'Alzou en Rocamadour.
We zijn terug op de parkeerplaats onderaan Rocamadour. Laika en Aikie hebben zich helemaal suf gerend vandaag en springen na het openen van de deuren van de auto direct op hun plek.
Ook Aiki heeft het helemaal gehad en is klaar voor vertrek naar Les Poujades in Laval.
We zijn terug op Les Poujades in Laval. Het was een schitterende dag, en ook deze dag heeft de zon ons niet in de steek gelaten. Di was de eerste van twee tochten die we dit keer vanuit Rocamadour zullen starten. De tocht is een mooi en afwisselend parcours met vele fraaie hoogtepunten. Een tocht die zeker de moeite waard is om te lopen.
In Les Poujades hebben Kénan en Gwen vandaag een overheerlijke taart gebakken na zo'n wandeladag als vandaag gaat dat vast en zeker heerlijk smaken. Diana en Anja zoeken hun plekje uit voor vanavond. Eet smakelijk allemaal. Morgen een nieuwe dag met een nieuwe wandeltocht. We gaan naar Marcilhac sur Célé voor een mooie wandeling door de omgeving aldaar.
